مدل بهینه سازی بهره برداری از مخزن سد کارده با استفاده از برنامه ریزی تصادفی بازه ای چند مرحله ای

در مطالعه حاضر مدیریت آب سد کارده با استفاده از روش برنامه ریزی تصادفی بازه ای چند مرحله ای در شرایط عدم قطعیت مورد بررسی قرار گرفت. برنامه ریزی بازه ای چند مرحله ای از ترکیب دو برنامه ریزی پویا و بازه ای در چارچوب بهینه سازی تصادفی تشکیل می شود. پویایی مدل، به کارگیری خط مشی از پیش تعریف شده در طی فرایند بهینه سازی و استفاده از پارامترهای بازه ای و احتمالات در شرایط عدم قطعیت از مزیتهای این تکنیک است. این روش، سناریوهای تصمیم گیری تحت مقادیر مختلف کمبود آب را ارائه می دهد. داده های مطالعه از سازمان آب منطقه ای و شرکت آب و فاضلاب استان خراسان رضوی و برای سالهای 67 تا 86 جمع آوری شد. نتایج نشان داد در بدترین شرایط، طی سه سال آینده (تا سال 90) به ترتیب 1/9، 2/55 و 3/1 میلیون مترمکعب کمبود آب در بخش شهری و 0/22، 0/32 و 0/75 در بخش کشاورزی رخ خواهد داد. کاهش 0/5، 0/7 و 1 مترمکعب در الگوی مصرف ماهانه بخش شهری و افزایش 6، 11 و 20 درصد در راندمان آبیاری بخش کشاورزی تحت پوشش سد کارده، راهکارهای مناسبی برای رویارویی با بحران کم آبی در سه سال آینده است.